اخی دلوم بی دلبر اومناشا ( اخی دلم که بی دلبر نمی توانم )

جان دلوم جداییت امناشا ( جان دلم جداییت را نمی توانم تحمل کنم )

و جد پیرون بزرگانن ( و در اینجا بیشتر به حالت قسم ذکر می شود : جد پیر بزرگان است )

خان خومون حسام الدین خانن ( خان خودمان حسام الدین خان است )

غالی کتوسون، جای رشّاد خانن ( قالی پهن شده، جای رشاد خان است )

یک سبزه رنگی مد قاسم خانن ( یک قالی سبز ( شاید ) یا اشاره به رنگ پوست سبز دارد جای محمد قاسم خان است ). در محاوره کهن محمد به صورت شکسته مَد تلفظ می شود )

یک سبزه رنگی پس دروازه ( یک سبز رنگین پوستی پشت درب )

برکه شه لی دن آی عرب زاده ( برقع به صورت داشت آن عرب زاده )

و دست و پای خوم اَتِکِ چاه اچِم ( با دست و پای خویش به درون چاه می روم )

سرای مبارک بش اَ جا ناچم ( به خانه و سرای مبارک بیشتر نخواهم رفت )

برنج شه تش دن نمک اینهدن ( پلو پخته بود اما نمک نداشت )

مور دست مریم بَدَوِی نهدن ( مال دست ( دستپخت شاید ) مریم بدوی ( شاید اشاره به اعراب بدوی دارد ) نبود )

قلیون گلدون بَ چه خُرد اُتکو ( قلیان گلدان را چرا شکستی )

از تِ مبارک بَ چه تُرس اُتکو ( چرا از مبارک ترسیدی )

::: مروری اجمالی بر این ترانه مفهوم و اشاره خاصی به چیزی ندارد و کاملا گنگ می باشد اما اجرای خوب و فوق العاده این فرقه باعث زیباتر و ماندگارتر شدن این ترانه شده است