وَختی گل پژمردَه بو ، عمر غم صد سالَه بو
وختی رنج غم دنيا ، وا يه دل سپردَه بو

ديريا موجن کاکا ديريا موجن
ديريا موجن کاکا ديريا موجن

وختي قلب آدمی اَبوت سنگ ، وختي ماه تاريک بُبوت
وختي شمع ره راهت يَهو باريک بُبوت

ديريا موجن کاکا ديريا موجن
ديريا موجن کاکا ديريا موجن

وختي آدم اَ سر غفلت به گمراهی برِیت
وختي نور اَ دل بُبوت دَر ، کوه آزادی برِیت
آسَمون و ابر و باد و موج ديريا خشم اَگِنت
قلب غافل آدم در خُو چه بسيار وهم اَگِنت

ديريا موجن کاکا ديريا موجن
ديريا موجن کاکا ديريا موجن

وختی ماهی پرنده طعمه ی کولی بُبوت
تور ماهيگير هميشه خالی خالی بُبوت

ديريا موجن کاکا ديريا موجن
ديريا موجن کاکا ديريا موجن

وختي لنج و قايق ماهی پر از کالا بُبوت
وختي حرص ناخدای پرطمع بالا بُبوت

ديريا موجن کاکا ديريا موجن
ديريا موجن کاکا ديريا موجن

دیريا خشمش سر سنگِ ساحلی خالی اَکُنت
اما دل دردِش زيادِن تا کجا خالی بُبوت
خشم برترین تباهی از دلت در نارِيت
بِی همی ديريا موجن شا با تو شريک بُبوت

ديريا موجن کاکا ديريا موجن
ديريا موجن کاکا ديريا موجن

—————————–
واژگان ملزوم به معنا :
وَختی = وقتی | وا = با | موجِن = موج است | بو = شد | اَبوت = می شود | بُبوت = بشود | اَ = از | برِیت = برود | اَگِنت = میگیرد | خُو = خواب | کولی = نوعی کوسه | نارِیت = نمی رود | شا (مخفف شوات) = می خواهد 
———————-
اولین شعری که زنده یاد ناصر عبداللهی ساخت و خواند .